|
zabawki i modele/PLASTICART Samoloty w miniaturze - jako hobby - wszczepił mi Tato. Pewnie dlatego, że sam (Tato) z lotnictwem miał trochę wspólnego, a i dziadek (Tato Taty) - też w branży nawywijał małe co-nie-co... Ot, taka tradycja. Lotnictwa...
Pierwszy, większy model pasażerski - a był to jeśli dobrze pamiętam (a pamiętam niestety w cholerę takich rozmaitych pierdoł) TU-104 z jakiejś radzieckiej produkcji (Krugozor?), którego Tato przyniósł pod pachą właśnie... wieczorkiem... kiedy akurat ja pochłonięty byłem zlepianiem Jaka 40 - takoż made by CCCP (modelik baardzo prościutki, zakupiony w kiosku RUCHU'u... w pudełeczku wielkości ówczesnych modeli 1/72 produkowanych w Kobyłce... - Iskra, Karaś, P-11c, Mig-15, Sikorsky... za ówczesne 20 złotych...). Tato wyjaśnił, że podstawowym celem dla jakiego przytaszczył wspomnianego TU-104 do domu był fakt, iż chciał zapoznać juniora z pionierską konstrukcją tego odrzutowca, oraz opowiedzieć o tym i owym... Po latach wydaje mi się, że adresatem wyjaśnień była trochę mama :-).. Sprawność wygłaszania tego typu oświadczeń - zwłaszcza dotycząca modelu, KTÓRY TO KUPILIŚMY PO NIEBYWALE NISKIEJ I OKAZYJNEJ CENIE, udoskonalana przez lata praktyki, jest wszak nieobca każdemu modelarzowi/kolekcjonerowi i dziś. W dialogach hobbystycznych z... żonami zwłaszcza. :-) Ale może się mylę...
W roku 1973 namierzyłem na wystawie CSH przy Jagiellońskiej obiekt, który na zawsze pozostał dla mnie ikoną Plasticartu, czyli: TU-144. Radziecki ponaddźwiękowy pasażer, o którym było sporo szumu w mediach, a który tak pięknie kroił powietrze w czołówce programu pt. "Skrzydła" był dla mnie niczym... Darth Vader dla miłośników Gwiezdnych Wojen! Jakimsik sposobem (telepatycznie?) dotarło to do wujka Andrzeja, który za dni parę, przywlókł klamota na moje imieniny... |
|
|
|
artykuły |
|
|
|
