|
aparaty telefoniczne/Bakelit - tworzywo klasyczne Jeśli wierzyć chemikom jest to najstarsze ze znanych tworzyw termoutwardzalnych. Jako głównych surowców do produkcji bakelitu używa się fenolu i formaliny. Ktoś kiedyś wpadł na pomysł zrobienia mieszaniny formaliny z fenolem... przy okazji okazało się, że po dodaniu odpowiednio dobranych katalizatorów, kompozycja ulega polikondensacji, to znaczy: powstają bryły i sieci trójwymiarowe a jako produkt uboczny - wydziela się woda. Jeśli chodzi o katalizatory stwierdzono, że mogą być nimi kwasy oraz zasady, a w zależności od typu użytego katalizatora - można otrzymać różne produkty finalne. Bakelit jaki można spotkać na co dzień raczej nie występuje w czystej postaci:i są to zazwyczaj rozmaite mieszaniny. W zależności od tego jakie dodano substancje, różny jest wygląd i struktura przedmiotów wykonanych z tego co nazywamy bakelitem... Ta krótka rozprawka teoretyczna wydała mi się całkiem na miejscu, ponieważ uzmysłowienie sobie składu tworzywa, jest niesłychanie przydatne w sytuacjach gdy zajdzie potrzeba wyczyszczenia, polerowania czy (oby jak najrzadziej) klejenia przedmiotów wykonanych z bakelitu...
Obudowy aparatów radiowych, elektrycznych i telefonicznych, gniazdka, wyłączniki, elementy izolatorów i różne inne klamoty - wszędzie tu znalazło się miejsce do zastosowania klasyka wśród tworzyw. Podstawowym procesem technologicznym jest wykonanie tzw. tłoczyw, czyli: sproszkowanej żywicy rezolowej z dodatkiem rozmaitych wypełniaczy. To one właśnie: wypełniacze (mogą to być np. pył drzewny, mika, ścinki tkanin, papier, itp.) stanowią o wytrzymałości, jakości i wyglądzie przedmiotu wykonanego z bakelitu. Tak na marginesie: nie raz spotykam się z określeniem typu: stary telefon w ebonitowj obudowie, albo: radio z ebonitu...
|
|
|
|
artykuły |
|
|
|
